صندوق سرمایه گذاری
صندوق سرمایهگذاری مشترک
صندوق سرمایهگذاری مشترک، نهادی رسمی است که به منظور مدیریت وجوه سرمایهگذاران، با مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار، تاسیس و تحت نظارت آن فعالیت مینماید. سرمایهگذاران، با خرید/فروش واحدهای سرمایهگذاری در هر صندوق، قادر به سرمایهگذاری هستند. واحدهای سرمایهگذاری، بصورت روزانه و براساس ارزش دارایی موجود در هر صندوق محاسبه و اطلاعرسانی میشود.
از لحاظ نوع دارایی، صندوقهای سرمایهگذاری به دو گونه زیر تقسیم میشوند:
الف) صندوق با درآمد ثابت که طبق مجوز سازمان، فقط با سرمایهگذاری روی اوراق مشارکت فعالیت میکنند. این صندوقها برای سرمایهگذاران کم ریسک مناسب است.
ب) صندوق با درآمد متغیر که طبق ضوابط تایید شده از طرف سازمان بورس و اوراق بهادار، برای سرمایهگذاری در سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس، طراحی شدهاند.
صندوق سرمایهگذاری چه مزایایی دارد؟
صندوق سرمایهگذاری توسط مدیران مورد اعتماد سازمان بورس و کارشناسان حرفهای اداره میشوند. سرمایهگذارانی که دانش، تجربه یا زمان کافی برای مدیریت داراییهای خود ندارند، قادر هستند این امر را به مدیران صندوق واگذار نمایند.
این صندوقها به منظور حداقلسازی ریسک و حداکثرسازی بازده، منابع خود را در حجم و ترکیبی مناسب از اوراق بهادار سرمایهگذاری میکنند در صورتیکه سرمایهگذاران عادی به دلیل محدودیت منابع، امکان انجام آن را ندارند.
صرفهجویی در هزینههای مدیریت دارایی، قابلیت نقدشوندگی بالا، فرایند بسیار آسان سرمایهگذاری، امکان سرمایهگذاری حتی با سرمایه اولیه اندک و در نهایت شفافیت و اطلاعرسانی دقیق وضعیت سرمایهگذاری، از دیگر مزایای صندوقهای سرمایهگذاری مشترک هستند.
آیا میتوانم در صندوق، سرمایهگذاری کنم؟
چگونه شروع کنم؟
اشخاص ناظر بر عملیات مدیریت دارایی
سازمان بورس و اوراق بهادار
به عنوان ناظر عالی، به منظور حصول اطمینان از رعایت قوانین و مقررات مربوط به مدیریت دارایی و انطباق عملکرد مدیریت دارایی با قرارداد منعقده، بهصورت ادواری بر عملیات مدیریت دارایی نظارت میکند.
امین
ناظری است که با بررسیهای مستمر خود، از رعایت قوانین و مقررات مربوط به فعالیت مدیریت دارایی و انطباق عملکرد آن با قراردادهای منعقده اطمینان حاصل کرده و در صورت مشاهده موارد نقض، ضمن تذکر به مجری، آن را به سازمان اعلان مینماید.
حسابرس
نقش اصلی حسابرس این است که با بررسی اطلاعات، مستندات و شواهد لازم، نسبت به صحت عملیات مدیریت دارایی که توسط گزارشات مربوطه ارایه میشود، اطمینان حاصل نماید.
